Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Η γαλάζια φίλη
η επιτομή του καλοκαιριού
η συντροφιά μοναχικών διαβατών της έρμης ζωής…
Οι ασημοπράσινες ακρογιαλιές της
λεπτεπίλεπτες εκφάνσεις του Λόγου
το δαντελωτό τους αφρώδες σβήσιμο
– υψηλής αισθητικής έργο τέχνης –
ψιθυρίζει μέσ’ απ’ τα γέλια των τελευταίων παιδιών
χαιρετισμούς στην εποχή
που γλεντά εκκωφαντικά δήθεν
τις τελευταίες μέρες.
Όμορφο που ήσουν καλοκαίρι
στολισμένο με μουσικές εξαίσιες
την άπλετη φιλοξενία του περιχώρου
την αγάπη των φίλων…
τις έγνοιες των γειτόνων
που ρόδιζαν τις χλωμές σου παρειές
με καημό και παρέα.
Κι η εκκλησία στο μικρό χωριό, τις γιορτές
Εκκλησία.
Κι εγώ, μιά ξένη
να ανυμνώ το Φως του κόσμου.
poetic flights 